Tekst opracowano na podstawie materiałów i zdjęć dostarczonych przez Grzegorza Oleszczuka (w tym z archiwum „Szaniec Dziwnów” oraz „Vikings Balic Team Dziwnów”).
Dziwnów jako miejscowość przedzielona cieśniną Dziwna, od początków swojego istnienia borykał się z problem stałego połączenia. Na przestrzeni wieków korzystano z komunikacji wodnej, która łączyła oba brzegi, służąc do transportu ludzi i towarów. W miarę upływu lat i stopniowego przeobrażania Dziwnowa z osady rybackiej na miejscowość wypoczynkową, potrzeba wybudowania mostu stawała się coraz bardziej nagląca.
Pierwsze wzmianki o stałym połączeniu sięgają początku XX wieku, jednak nie są one do końca potwierdzone i dotyczą być może projektu mostu, którego budowa choć planowana, nie została rozpoczęta. Pewnym natomiast jest to, że stałe połączenie obu części Dziwnowa powstało w połowie lat trzydziestych XX wieku.
Zbudowany wówczas most miał konstrukcję drewnianą, a jego usytuowanie miało miejsce na wysokości dawnej Spółdzielni Przetwórstwa Rybnego „Bellona”. Most przetrwał wojnę i w pierwszych powojennych latach wciąż służył mieszkańcom, którzy zaczęli przybywać do Dziwnowa z obszaru całego kraju.
Rozbudowa miejscowości oraz stworzenie w jej obszarze szeregu zakładów skłoniła ówczesne władze do podjęcia decyzji o budowie nowego mostu w nowej lokalizacji. Dotychczas funkcjonujący most z racji swojej konstrukcji nie spełniał już wymagań użytkowych. Powstały w 1956 roku nowy most (w obecnej lokalizacji) był konstrukcją hybrydową: drewniano-stalowo-betonową. Podnoszone przęsło pozwalało na wpływanie większych jednostek pływających w głąb zalewu i ich swobodne wyjście na otwarte morze.
Po blisko 30 latach użytkowania podjęto decyzję o modernizacji mostu, która zakończyła się w roku 1993. Po przebudowie most miał jednolitą, betonowo-stalową konstrukcję, która po remoncie w 2012 roku nadal służy mieszkańcom, zapewniając jednocześnie stałe połączenie na ważnym szlaku komunikacyjnym.