D4sailing: Atrakcje

Dziwnowska promenada jest jednym z ciekawszych zakątków gminy i bez wątpienia wartym odwiedzenia. Jej historia sięga przełomu XIX i XX wieku, kiedy to Dziwnów zaczął stopniowo stawać się coraz popularniejszym miejscem wypoczynku. Odkryte w tym czasie na terenie gminy źródła solankowe spowodowały napływ dodatkowych osób, które poza wypoczynkiem, przybywały tutaj w celach zdrowotnych. Koniecznym stało się wówczas stworzenie odpowiedniej infrastruktury turystycznej, której celem byłoby uatrakcyjnienie pobytu oraz uwypuklenie malowniczych zalet miejscowości.

Promenada i jej obszar na przestrzeni lat dwudziestych i trzydziestych były stopniowo rozbudowywane, co pozwoliło na stworzenie w obrębie Dziwnowa malowniczego szlaku spacerowego. Plany, zakładające jego kontynuację w kierunku Dziwnówka i Międzywodzia przerwała wojna. Po jej zakończeniu i wraz z nastaniem polskich władz w Dziwnowie, promenadę pozostawiono w dotychczasowej formie.

Z biegiem lat ukształtowanie terenu przy promenadzie uległo zmianie, co było spowodowane m.in. pracami budowlanymi w jej rejonie. W efekcie tych działań i w wyniku rozrostu wydmowej roślinności, dawna forma tego ciekawego szlaku spacerowego zaczęła się zacierać. Konieczna stała się rewitalizacja, która zakończyła się wiosną 2014 roku. Duża część promenady zyskała wówczas nowe oblicze, stając się jednocześnie jedną z miejskich wizytówek.

---

Wschodni i zachodni falochron to bez wątpienia jedne z ważniejszych punktów na trasie spacerów po Dziwnowie. Roztacza się z nich bardzo malowniczy widok w kierunku klifowego wybrzeża (zachód) i długiego odcinka szerokiej plaży (wschód). Z tzw. „główek” obu falochronów można przyglądać się jednostkom wchodzącym do dziwnowskich portów oraz mieć nieograniczony wgląd w akwen Zatoki Pomorskiej. Każdy z falochronów ma długość 350 metrów, zapewniając bezpieczną żeglugę do portów i dalej w kierunku Zalewu Kamieńskiego.

Historia ich powstania sięga drugiej połowy XIX wieku. Początkowo drewniane, w następnych latach wzmacniane kamieniami, a następnie betonowymi blokami, chroniły ujście cieśniny przed sztormami. Charakter i konstrukcja falochronów zmieniały się na przestrzeni lat podczas prowadzonych przy nich remontach i przebudowach. Swój obecny kształt zawdzięczają pracom remontowym, które były prowadzone w latach 2013-2015.

Wymieniono wówczas nawierzchnię, wzmocniono dodatkowymi blokami skalnymi i żelbetem oraz przebudowano odcinki dojazdowe. Warto przy tym dodać, iż aktualne przedłużenie cieśniny Dziwna, które kończy się właśnie falochronami, powstało przez przekopanie w drugiej połowie XIX wieku pasa wydm. Naturalne ujście wód cieśniny do morza miało wówczas miejsce w rejonie jeziora tzw. Martwej Dziwny, które z uwagi na duże zamulenie, nie nadawało się do czynnej żeglugi.

---

Na liście malowniczych i godnych odwiedzenia miejsc w Dziwnowie, jezioro „Martwa Dziwna” zajmuje miejsce szczególne. Określenie „Martwa” nie oznacza oczywiście, iż jest to zbiornik wodny pozbawiony życia. Wręcz przeciwnie. To zwyczajowa nazwa, która sygnalizuje odcięcie od cieśniny Dziwna, która jako ciąg wodny pełna jest najróżniejszych jednostek wodnych i na swój sposób „żyje intensywnym ruchem”. Tymczasem jezioro i jego bezpośrednie sąsiedztwo to cichy i tajemniczy zakątek. Osadzony w leśnej otulinie ujmuje przyrodniczą harmonią i wyjątkową atmosferą. Otocznie jeziora, na które składają się m.in. rzadko spotykane gatunki roślin i typowe dla obszarów leśnych zwierzęta, czynią z całości swojego rodzaju oazę ciszy i spokoju. Dla tych, którzy szukają miejsca sprzyjającego odprężeniu i wyciszeniu, wizyta nad jeziorem będzie sympatycznym i godnym polecenia doświadczeniem.

Jezioro powstało pod koniec XIX wieku, kiedy to ówczesne władze podjęły decyzje, mające usprawnić żeglugę po cieśninie. Wówczas to postanowiono przekopać odcinek wydm (w miejscu aktualnego ujścia) i wybudować falochrony. Dotychczasowe ujście, czyli obecna „Martwa Dziwna” z uwagi na duże zamulenie, przestała spełniać wymagania, jakie niósł rozwój miejscowości i idący za tym coraz większy ruch statków. Zapewnienie płynności w komunikacji z morzem spowodowało tym samym, zamknięcie ciągu wodnego od strony cieśniny, zaś w następnych latach w miarę nanoszenia przez morskie fale piasku, także od strony morza. W ten sposób powstało jezioro, które od lat jest uważane ze jedną z dziwnowskich atrakcji.

---

Miejscowości Gminy Dziwnów nie miałyby takiego magnetycznego uroku, (przyciągającego corocznie tłumy turystów z Polski i zagranicy), gdyby nie kąpieliska. Kąpieliska, które rokrocznie są sytuowane w gronie najczystszych na bałtyckim wybrzeżu i które dzięki wysokim standardom sanitarnym mogą się poszczycić posiadaniem regularnie przyznawanego – certyfikatu tzw. BŁĘKITNEJ FLAGI.

---

[photo_pretty width=”” height=””  title=”Atrakcje” ]https://dziwnow4sailing.org/file/2015/12/atrakcje-3.jpg[/photo_pretty]

M.in. dzięki temu, każdy z turystów może spokojnie i bez obawy o jakiekolwiek zanieczyszczenia oddać się morskim i słonecznym kąpielom. Zaś za bezpieczeństwo na gminnych plażach odpowiada sprawdzony i doświadczony zespół ratowników, który dzięki wieloletniej pracy w gminie, każde z kąpielisk zna jak przysłowiową „własną kieszeń”.

[photo_pretty width=”” height=””  title=”Atrakcje” ]https://dziwnow4sailing.org/file/2015/12/atrakcje-2.jpg[/photo_pretty]

Kąpieliskom towarzyszy też bogate zaplecze gastronomiczne, sanitarne i usługowe (restauracja, kawiarnie, wypożyczalnie sprzętu plażowego, toalety i przebieralnie), zaś dzięki specjalnym udogodnieniem, korzystać z nich mogą też osoby niepełnosprawne. Zapraszamy, szerokie i czyste plaże czekają.

[photo_pretty  width=”” height=”” title=”Atrakcje” ]https://dziwnow4sailing.org/file/2015/12/atrakcje-1.jpg[/photo_pretty]

I tak:

Międzywodzie – kąpielisko położone pomiędzy ul. Westerplatte a ul. Szkolną o długości linii brzegowej wynoszącej blisko 700 metrów. Przewidywana maksymalnie liczba osób korzystających dziennie to ok. 5-6 tys. Dodatkowa infrastruktura to sanitariaty przy zejściu na plażę umiejscowione przy ul. Zwycięstwa i ul. Westerplatte.

Zejście dla osób niepełnosprawnych położone jest na przedłużeniu ul. Zwycięstwa.

Dziwnów – kąpielisko położone między ul. Parkową a ul. Żeromskiego o długości linii brzegowej wynoszącej blisko 1000 metrów. Przewidywana maksymalnie liczba osób korzystających dziennie to ok. 7-8 tys. Infrastruktura kąpieliska to sanitariaty przy zejściu na plażę będącym przedłużeniem ulic: Parkowej, Kochanowskiego, Reymonta, Żeromskiego.

Dziwnówek – kąpielisko położone między odcinkiem 100 m na wschód od ul. 1 Maja do ul. Plażowej. Długość linii brzegowej wynosi prawie 500 metrów. Przewidywana maksymalnie liczba osób korzystających dziennie to ok. 2-2,5 tys. Infrastruktura kąpieliska to sanitariaty przy zejściu na plażę umiejscowione przy ul. Kamieńskiej i ul. 1 Maja.

Łukęcin – kąpielisko położone między odcinkiem 100 m na wschód od zejścia na plażę będącego przedłużeniem ul. Morskiej a odcinkiem 100 metrów na zachód od owego zejścia (długość linii brzegowej to około 200 metrów). Przewidywana maksymalnie liczba osób korzystających dziennie z kąpieliska to ok. 2 tys. Sanitariat znajduje się przy zejściu na plażę, będącym przedłużeniem ulicy Morskiej.

Oprócz w/w kąpielisk, morskich kąpieli można też zażyć w następujących miejscach usytuowanych w Dziwnowie:

– odcinek o długości linii brzegowej wynoszącej około 100 metrów – dostęp do niego zapewnia zejście na plażę przy ul. Przymorze

– odcinek o długości linii brzegowej wynoszącej 100 metrów – dostęp do niego zapewnia zejście na plażę przy ul. Dziwna.

Tekst opracowano na podstawie materiałów i zdjęć dostarczonych przez Grzegorza Oleszczuka (w tym z archiwum „Szaniec Dziwnów” oraz „Vikings Balic Team Dziwnów”).

Dziwnów jako miejscowość przedzielona cieśniną Dziwna, od początków swojego istnienia borykał się z problem stałego połączenia. Na przestrzeni wieków korzystano z komunikacji wodnej, która łączyła oba brzegi, służąc do transportu ludzi i towarów. W miarę upływu lat i stopniowego przeobrażania Dziwnowa z osady rybackiej na miejscowość wypoczynkową, potrzeba wybudowania mostu stawała się coraz bardziej nagląca.

Pierwsze wzmianki o stałym połączeniu sięgają początku XX wieku, jednak nie są one do końca potwierdzone i dotyczą być może projektu mostu, którego budowa choć planowana, nie została rozpoczęta. Pewnym natomiast jest to, że stałe połączenie obu części Dziwnowa powstało w połowie lat trzydziestych XX wieku.

Zbudowany wówczas most miał konstrukcję drewnianą, a jego usytuowanie miało miejsce na wysokości dawnej Spółdzielni Przetwórstwa Rybnego „Bellona”. Most przetrwał wojnę i w pierwszych powojennych latach wciąż służył mieszkańcom, którzy zaczęli przybywać do Dziwnowa z obszaru całego kraju.
Rozbudowa miejscowości oraz stworzenie w jej obszarze szeregu zakładów skłoniła ówczesne władze do podjęcia decyzji o budowie nowego mostu w nowej lokalizacji. Dotychczas funkcjonujący most z racji swojej konstrukcji nie spełniał już wymagań użytkowych. Powstały w 1956 roku nowy most (w obecnej lokalizacji) był konstrukcją hybrydową: drewniano-stalowo-betonową. Podnoszone przęsło pozwalało na wpływanie większych jednostek pływających w głąb zalewu i ich swobodne wyjście na otwarte morze.
Po blisko 30 latach użytkowania podjęto decyzję o modernizacji mostu, która zakończyła się w roku 1993. Po przebudowie most miał jednolitą, betonowo-stalową konstrukcję, która po remoncie w 2012 roku nadal służy mieszkańcom, zapewniając jednocześnie stałe połączenie na ważnym szlaku komunikacyjnym.

•  Pobierz opracowanie DZIWNOWSKIE_MOSTY

---